Oi, Zo, nu is het mijn (Eric) beurt een leuk verhaaltje te schrijven. Dus ga er maar even lekker voor zitten :o) Afgelopen dinsdag(middag) hadden we onze laatste Pantanal trip, een geweldig mooie boottocht inclusief Piranha vissen (Yeeaaaahhh). Volgens mij hebben we er met z'n 7en, zo'n 50 uitgetrokken. De nieuwe gasten (en de kok) zijn ons waarschijnlijk erg dankbaar geweest. Na het varen/vissen hebben we de douche bezocht en ons opgemaakt (fig.) voor het diner. Toen we na het diner naar onze lodge liepen, stonden we ineens oog in oog met een stuk of 30 capibara's, wat een leuke beesten zijn dat. Na een laatste nacht in het geweldige bed dat we tot onze beschikking hadden, ging de reis op woensdagochtend richting vliegveld. Ons plan was, om met het vliegtuig van Cuiabá naar Campo Grande te vliegen, daar één nacht te blijven om de volgende dag met de bus naar Bonito te rijden. De enige uitdaging .... we hadden nog helemaal niets geregeld. Dus op het vliegveld hebben we even 2 tickets gekocht en zijn vervolgens naar Campo Grande gevlogen. Omdat we de volgende dag met de bus naar Bonito wilden, leek het ons een goed idee vlakbij het Rodoviária (busstation) te overnachten. Volgens onze Rough Guide, was Hotel Nacional het juiste adres, slechts één blok verwijderd van het Rodoviária, dus helemaal goed. Los van de lekkende airco en een hond die de hele avond heeft lopen/liggen/staan blaffen, hebben we een OK nacht gehad en dat voor slechts R$ 100,00 (€ 40,00). Na het ontbijt zouden we even naar het busstation wandelen om bustickets te scoren. En wat troffen we na het eerder vermelde ene blok ? Of beter gezegd, wat troffen we niet .... het busstation. Oeps ... Wat bleek, ze hadden het busstation verplaatst, het zat nu 9 km buiten het centrum (onze dank gaat uit naar de schrijvers van de Rough Guide :o)). De receptionist van het hotel had op ons verzoek uitgevonden, dat er om 07.00u, 09.00u en 11.00u een bus zou vertrekken. Onze voorkeur ging uit naar die van 09.00u, maar het was inmiddels 08.00u. Op papier moet je een afstand van 9 km makkelijk in een uur kunnen overbruggen, maar in Brazilië weet je het nooit. Uiteindelijk waren we keurig op tijd bij het busstation en kon onze reis naar Bonito beginnen. And that's where we are now .... in Bonito. Voor de zekerheid ga ik deze tekst alvast plaatsen. Ik ga zo verder met Bonito deel 2. Tchau, E&M