Daar zijn we weer! Voor jullie beeldvorming: het regent, en áls het regent regent het goed, en het is behoorlijk fris. De weersvoorspellingen zijn slecht dus vandaag zijn we helaas aan ons hostel gekluisterd. Maar eerst even terug naar het begin. Maandagmiddag zijn we met de bus vertrokken uit Bonito. De eerste rit tot Dourades zou ongeveer 5 uur duren, dan tussenstop van 3 uur in Dourades, en dan nog ongeveer 8 uur naar Foz, waar we nu zijn. De eerste trip met Cruseiro do Sul (is één vd vele busmaatschappijen) verliep redelijk dramatisch. Normaal gesproken heeft Cruseiro do Sul mooie luxe bussen, maar deze stond duidelijk op de nominatielijst voor de sloop, haha. Dat we onderweg ook nog 3 keer van bus moesten wisselen (géén idee waarom...) maakte het er ook niet beter op. Aangekomen in Dourades moesten we tijd overbruggen op een heel saai busstation, en het was al laat dus er was natuurlijk ook niks meer open, op twee tentjes met wat snoep en drank na. Gelukkig zaten we met wat andere toeristen, een leuk frans stel, een leuke francaise (Valérie) en een canadese met een vreselijk knauwerig accent. Eric heeft op de bagage gepast, en toen ben ik met Valérie een supermarkt gaan zoeken om wat fatsoenlijks te eten te scoren. Én gevonden hoor, er was vlakbij een megasupermarkt, afmeting Carrefour. Ik had lekkere broodjes met tonijnsalade gehaald, dat ging er goed in. Het was eigenlijk best gezellig, maar we waren wel blij dat de bus eraan kwam voor het laatste stuk, én een hele mooie nieuwe bus gelukkig, van Eucatur. Als je hier bustickets koopt, dan heb je vaste plaatsen. Onze stoelen waren al bezet, maar achterin was nog plaats dus zijn we gewoon daar gaan zitten, geen probleem. Er was echter een vrouw die er wel een probleem van maakte dat ze niet op haar 'eigen' stoel kon zitten, waardoor een andere man helemaal uit zijn plaat ging. Tsjongejonge wat een tumult zeg, chauffeur erbij met de namenlijst, een hoop gevloek heen en weer, af en toe hoorden we het woord 'policía' vallen, het leek wel een soap. Uiteindelijk, na een minuut of 20, gaf de man dan toch al mokkend zijn stoel af, en konden we beginnen aan de nachtreis. We zaten heel comfortabel en we hebben, voor zover mogelijk in een bus, redelijk goed geslapen. 'S-ochtends om een uur of 10 kwamen we aan in Foz. In Foz zelf is niet veel te beleven, het draait allemaal om de watervallen hier 8 km vandaan. Ongeveer 70% vd watervallen zijn aan de argentijnse kant en 30% aan de brazilaanse kant. Er zijn maar liefst 275 watervallen die zich uitstrekken over een lengte van 3 km. Hiermee zijn ze breder dan de Victoria watervallen en met een gemiddelde hoogte van 80 meter hoger dan de Niagara watervallen. Via de hostel waar we slapen hebben we gisteren een trip geboekt naar de argentijnse kant vd watervallen, waar je gemakkelijk een hele dag kunt verblijven. Het voordeel is als je georganiseerd gaat, dat de chauffeur alle formaliteiten bij de grens regelt. En je wordt afgezet en eind vd middag weer opgehaald, je zit dus gelukkig niet aan een gids vast, niks zo ergelijk als een gids met paraplu volgen, brrrr. Het park deed een beetje aan de Efteling denken, we verwachtten elk moment een achtbaan ;-). Het was erg mooi aangelegd, én heel schoon. Onderweg naar één vd uitkijkpunten kwamen we een hele groep nieuwsgierige coaties tegen, wat een leuke beesjes zijn dat. Je moet alleen wel uitkijken als je eten in je hand hebt, want dat pakken ze gewoon van je af... De watervallen waren fantastisch! Aan de linkerkant heb je de Keel van de Duivel, een enorme diepe kloof waar een onwaarschijnlijke hoeveelheid water naar beneden stort. En aan de rechterkant heb je een grote muur van watervallen. 's-Middags zouden we naar de duivelskeel gaan, eerst zijn we 'bootje' gaan varen. Dat was gaaf! Je gaat met een Zodiac letterlijk ónder de watervallen voor een douche. We hadden hier al over gehoord en kregen als tip om in zwemkleding in de boot te gaan, omdat je door en door nat wordt. Niet iedereen was blijkbaar op de hoogte, sommige mensen hadden nog hun kleding aan (niet slim). Eerst gingen we rustig varen naar de watervallen toe, en konden we van een veilige afstand foto's maken, toen kregen we het sein om de camera op te bergen in de waterdichte zak, en ja hoor, gas erop en naar de waterval toe! Ongelooflijk, wat een douche was dat, en wat een geweld!! Nadat we waren bijgekomen zijn we nog een keer ondergedompeld en nog één keer bij een andere waterval, wat een bizarre ervaring weer :-). Het is ook gefilmd, dus we kunnen het bewijs thuis laten zien ;-). Na de bootervaring hebben we ons omgekleed, beetje jammer dat het toen ontzettend hard begon te regenen en wij zo stom waren dat we onze poncho's nog op de kamer hadden liggen. Zo slim als we waren om in onze zwemkleding in de boot te gaan, zo stom was het dat we alsnog zeiknat waren door de regen, haha. Het ging alleen maar harder regenen dus zijn we snel teruggelopen naar één vd tentjes waar je wat kon eten en drinken. Iedereen liep als verzopen katjes rond, en we troostten ons met de gedachte dat ook een poncho of regenjas tegen zo'n tropische bui niet bestand is. Het is helaas niet meer opgehouden met regenen en we hebben de rest van de watervallen daardoor niet kunnen zien, balen! We hebben tot nu toe alleen maar mooi weer gehad dus we mogen echt niet klagen, het is alleen een beetje jammer dat we dit weer nu net bij één van dé highlights van Brazilië hebben. Vandaag hadden we voor de helft vd entree weer het park opgekund, maar het weer laat het niet toe :-(. We vertrekken morgenavond naar Curitiba, dus onze hoop is nog dat we morgenvroeg de braziliaanse kant vd watervallen kunnen bezoeken. En anders is het gewoon dikke vette pech. Evelina, waar deze pousada naar vernoemd is, is een braziliaanse die redelijk goed Engels spreekt, maar ze heeft absoluut géén bereik (lees: spoort niet). Ze bedoelt het allemaal goed, maar ze is ontzettend zenuwachtig en warrig. Het mooie is, we wilden hier voor 3 nachten blijven, maar ze had maar voor 2 nachten een kamer. Omdat de bedden er ontzettend comfi uitzagen hebben we toch besloten om het te doen. Toen zei ze dat we pas 's-middags op de kamer konden, en zag ze haar kans schoon om ons alles over de watervallen te vertellen. Ik kan je zeggen dat je daar echt niet op zit te wachten na zo'n lange busrit. Maar ineens, zoals wel vaker in Brazilië, veranderde het weer en konden we ineens wel op de kamer. Je moet werkelijk álles wat ze zeggen met een korreltje zout nemen, haha. Gisteravond zei Evelina dat we toch nog een nacht konden blijven, maar dat we wel van kamer moesten wisselen. Beetje vreemd, maar oké. Maarrrr, je raad het al, vanochtend bij het ontbijt kwam ze vertellen dat we toch op onze eigen kamer konden blijven :-). Pfffff, wat een vermoeiend volk soms, maar ook wel weer heel grappig, je moet je er gewoon aan overgeven, haha. Oh ja, Inge, ik kan namens Eric zeggen dat het backpacken goed bevalt, mede dankzij het feit dat hij een frontloader (backpack met aan de voorkant een grote rits) heeft gekocht. Grappig verschil tussen zijn en mijn backpack: bij Eric is het héél georganiseerd, alles netjes in plastic tasjes onderverdeeld, en bij mij is het niet chaotisch, maar zeg maar 'minder georganiseerd',haha. En ik snap dat je smeuïge roddels wil, maar op één irritatie na, vallende onder de categorie 'licht', gaat het erg goed saampjes :-) We hadden in zo'n koffieland als Brazilië meer lekkere koffie verwacht, maar dat valt toch een beetje tegen. Waarschijnlijk gebruiken ze het alleen voor de export ofzo. En het eten is matig, de ene keer beter dan de andere keer. Ze hebben veel fast-food overgenomen van de VS. Grappig verschil is dat vooral bij de brazilaanse vrouwen het vet zich ophoopt in de billen, waar het bij ons in de buik gaat zitten. Eigenlijk eten we nog het lekkerst waar de locals zelf ook eten, dat is vaak een buffet, met warme gerechten en een goeie saladebar, waar je voor gemiddeld 4 euro onbeperkt kunt opscheppen. Eergisteren hebben we wel heerlijke sushi op, en gisteravond hebben we, omdat het nog steeds met bakken uit de hemel kwam, pizza besteld en hebben we op de I-pad Hangover 2 gekeken :-) Eric is ondertussen alle foto's op een usb-stick (van 32G) aan het zetten, en het lijkt erop dat het gelukt is. Ik krijg ondertussen problemen met de verbinding, dus ga snel even opslaan... Gelukkig, ook weer gelukt. Ik ga zo nog even wat foto's op het weblog zetten. Laterrr Liefs, M&E