We zijn weer in Salvador, en het regent en regent en regent.... Op dit moment hebben jullie veel mooier weer dan wij, maar het is jullie gegund hoor ;-). De voorspellingen zien er redelijk goed uit, dus no worry's. We zijn dus bijna een hele week in het kindertehuis gebleven. Het was echt een héle bijzondere ervaring, en we zijn heel blij dat we Netty hebben ontmoet in het vliegtuig. Uiteindelijk hebben we nog ruim 3 ochtenden aan het hek gewerkt, en het resultaat is echt super! Netty en Joao zijn er heel blij mee, en de kinderen hebben het ook goedgekeurd gelukkig ;-). Helaas kan ik nog even geen foto's uploaden, maar dat gaat vast nog wel lukken. We hebben trouwens een sponsorkindje, ze heet Naraiane Luisa Gandra Batista, dusssssss. Ze is pas 10 geworden en is pas sinds een maand in het kindertehuis. We weten haar voorgeschiedenis nog niet, omdat Netty nog geen gesprek heeft gehad met de familie. Het is een heel lief meisje, beetje verlegen nog maar dat komt omdat ze er nog maar pas is. Later wil ze dokter worden, dat vinden wij natuurlijk erg mooi en hopelijk kunnen we haar daar (financieel gezien) goed mee op weg helpen. Eric en ik zijn nu haar 'oom en tante' (zo noemen ze dat hier) uit Nederland, en ze is heel erg blij dat wij haar sponsoren. Het leuke is ook dat wij haar hebben ontmoet, en het kindertehuis hebben meegemaakt. De meeste mensen die een kind sponsoren, moeten het alleen met een foto en de verhalen doen. Drie keer per jaar krijgen we een verhaal van Netty over Naraiane, zodat we op de hoogte blijven. En de kinderen vinden het hélemaal geweldig om een kaart uit Nederland te ontvangen, met bijvoorbeeld haarelastiekjes erin, of een stickervelletje. Zo zie je maar, met zoiets kleins zijn ze daar zó gelukkig! Op de laatste dag, woensdag, was Eric nog even aan het voetballen met wat kinderen van de crèche, maar helaas was de bal zacht, waardoor Eric zijn enkel verzwikte....meteen een groot ei erop, auw! Snel een zak met ijsklontjes erop, goed gekoeld en toen heb ik zijn enkel ingetaped. Nu is behalve zijn enkel, zijn hele voet twee keer zo dik als normaal, het is dus flink gekneusd, acherme....Nou ja, nog een geluk dat het nu gebeurt, en niet aan het begin van de vakantie. Gisteren zijn we van Belo Horizonte naar Salvador gevlogen, en ons plan was om dan een bus te pakken naar een plek hier ongeveer 100 km vandaan, aan de kokos-kust. Maar aangekomen op het vliegveld hoorden we dat alle buschauffeurs in Salvador staken, en niemand weet voor hoelang. Hmmmm, change of plans dus. Uiteindelijk zijn we in een heerlijke pousada terechtgekomen, vlakbij het vliegveld, dus dat is ook handig voor de terugreis, en maar zo'n 50 meter van het strand, dus eigenlijk is het veel beter dan ons oorspronkelijk idee. Zo zie je maar, alles gebeurt met een reden :-) We zijn van plan om deze laatste week nog lekker te relaxen, geen uitstapjes meer, geen gekke dingen, gewoon lekker vermaken in en rondom de pousada. Oh ja, er werkt hier een italiaan, Daniel, en hij heeft aangeboden om zijn favoriete pasta voor ons te maken, jummie, we zijn heel benieuwd. Ik heb gisteravond een Sudoku Genius afgemaakt, dat was een echte hersenkraker kan ik je zeggen. Eric kan dat natuurlijk niet hebben, dus je snapt wel wat Eric nu aan het doen is........;-), met zijn pootje omhoog, acherme.... De zon is ondertussen gaan schijnen, dus we gaan zo even naar een apotheek strompelen voor nieuwe tape voor Eric en antibiotica voor mij helaas, jaja, tuurlijk heb ik weer een blaasontsteking (2e deze vakantie), en een koortslip, dus op dit moment zijn we twee kneuzen bij elkaar, haha. Iedereen alvast een zonnig weekend toegewenst! Liefs, M&E